De Namibische leegte

Hoi allemaal!

Het heeft even geduurd, maar bij deze een update vanuit het mooie Afrika. De laatste onderzoeksweken waren erg druk en de eerste reisweek bijna geen internet gezien. Maar ik zal proberen bij het begin te beginnen. Bedankt nog voor de leuke reacties, erg leuk om te lezen!

De eerste week in Kaapstad stond in het teken van zoveel mogelijk afspraken, wat ook erg goed ging. De verkiezingen verliepen erg rustig en de ANC pakte, zoals verwacht, ruim de overwinning. Nog steeds is de Western Cape de enige provincie waar de ANC niet aan de macht is, maar de Democratic Alliance (DA), lees blanken partij. Het weekend stond uiteraard weer in het teken van leuke dingen doen. Aangezien de trip naar Robbeneiland het vorige weekend niet doorging vanwege het slechte weer stond die nu voor zondag op het programma. De zaterdag gingen we echter eerst een wijntour doen door Stellenbosch! Twee wijnboerderijen bezocht en de verschillende wijntjes geproefd. Enige minpuntje was dat we lichtelijk brak waren vanwege een mooie avond stappen. De trip naar Robbeneiland zondag was erg interessant. Wist ook niet zo goed wat ik moest verwachten, maar het eiland was nog best groot. Niet zoals Alcatraz alleen een gevangenis, maar ook nog een klein dorpje. In de gevangenis kregen we een rondleiding van een oud gedetineerde wat het nog iets indrukwekkender maakte. De gevangenis werd alleen gebruikt voor politieke gevangenen en was ook niet te vergelijken met de gevangenis die we hadden bezocht in Johannesburg. Daarmee vergeleken was Robbeneiland een 'paradijsje'.

Maandag hadden Gaby en ik de laatste afspraken gepland en 's avonds ben ik bij vrienden uit Nederland wezen eten die nu in Kaapstad wonen, erg gezellig! De vier dagen die volgden stonden volledig in het teken van het rapport, wat vrij saai was. De laatste vrijdag moest er een fatsoenlijke versie opgestuurd worden naar de professoren, die het tijdens onze reisperiode nog eenmaal gaan voorzien van feedback, alvorens we het in de zomer af zullen schrijven. Uiteindelijk waren we aardig tevreden en staat het rapport in grote lijnen op papier. Al met al toch zeker een kantje of 50 met daarnaast nog een kleine 100 pagina's bijlagen. Aan het eind van de middag op de mail gezet en nog even de Tafelberg opgegaan met Donnie en Sicco, het begin van de vakantie!

Die vrijdagavond zouden we een mooie laatste avond beleven in Kaapstad met de hele groep. Aangezien ik om middennacht jarig zou worden, hebben we even groots uitgepakt. Daarnaast was Jelle die woensdag jarig en Henk de dinsdag erop. Genoeg redenen voor een mooi feestje! We hadden een restaurant geboekt bovenin een draaiende toren op Signal Hill met prachtig uitzicht over de stad. Vervolgens zijn we ruim een uur met een partybus rondgereden door Kaapstad. Een open bus, met harde muziek en veel drank, erg mooi. Om 12 uur werd er afgeteld en gezongen en had ik al een fantastische verjaardag! Uiteindelijk werden we afgezet bij de meest premium club van Kaapstad: Club Coco. Hier hadden we twee tafels gereserveerd en ging het feestje mooi door. Uiteindelijk nog beland voor een afterparty in een Irish pub en veel meer kan ik me ook niet meer herinneren, top avondje! De volgende ochtend moesten we uitchecken uit het hotel en konden we met ons reisgroepje (Anne, Heleen en Jelle) onze auto ophalen bij de verhuur. De auto, ons vervoersmiddel en huis voor de komende weken. We hebben een Toyota Hilux Double Cab 4x4 gehuurd, een monster! Twee tenten op het dak, koelkast achterin, grote watertank, tafel en stoeltjes, eetgerei, bbq gerei, alles zit erop. Er zitten twee dieseltanks in van 80 en 70 liter plus nog een jerrycan van 20 liter. Nog twee reservewielen erbij en gaan! Aangezien Kaapstad een mooie stad is en we nog niet super veel gezien hadden, besloten we om nog twee nachtjes in Kaapstad te blijven en hadden we een hotelletje geboekt op Signal Hill. Aan het einde van de middag zijn we met nog twee andere reisgroepjes naar een rugbywedstrijd geweest, de Stormers tegen de Western Force (uit Australie), vet om een keer te zien! Zondags zijn we wezen touren rondom de Cape Peninsula met als eindpunt Kaap de Goede Hoop. Een mooie rit langs de kust! Bij Kaap de Goede hoop komen twee oceanen bij elkaar, veel water te zien dus! 's Avonds zijn we nog op stap geweest met twee andere reisgroepjes, wat weer erg gezellig was. Voorlopig de laatste keer dat we meeste lui van de groep zagen, aangezien iedereen andere routes heeft!

De maandag stond dan eindelijk in het teken van de grote reis. 's Ochtends flink boodschappen doen en op pad richting het noorden. De eerste overnachtingsplek was Langebaan, een dorpje aan de kust. We stonden bijna pal op het strand met onze auto! We merkten ook gelijk dat het laagseizoen is hier, de camping was vrij groot met een plek of 60, maar er waren maar vier gasten. De volgende dag gingen we verder touren tot aan Klawer, hier kwamen we bij een tankstation een man tegen die een camping runde een paar kilometer verderop en vroeg of we al een plek hadden om te overnachten. Aangezien we alles op de bonnefooi doen, nee dus. Om bij zijn camping te komen moesten we echter nog wel even geduld hebben op de weg er naar toe. Ze waren namelijk de berg aan het opblazen met dynamiet om de weg te verbreden, een aardig spektakel. Aangekomen op de kleine prachtige camping tussen de wijnvelden bleek dat we nog niet helemaal goed voorbereid waren aan onze tocht. Met grote verbazing keek de campingbaas ons aan toen we zeiden dat we nog geen eten hadden voor avondeten. We gingen er vanuit dat we wel wat op de camping konden krijgen, maar tijdens laagseizoen moet je dat toch echt van te voren aangeven: we waren ook de enige gasten op de camping. Gelukkig had hij nog wat in de vriezer liggen en zodoende konden we toch voor het eerst, en zeker niet voor het laatst, barbecueen. Echter niet voordat we nog een prive wijnproeverij hadden gedaan op de camping zelf, erg leuk! De campingbaas was voormalig gids in zuidelijk afrika en kon ons verder mooi van wat tips voorzien voor de komende dagen.

De volgende dag reden we verder naar het noorden en merkten we al gauw hoe leeg en verlaten het hier is. Weinig dorpjes en het begin van de woestijn was al merkbaar. Springbok was de laatste grote plaats voor de grens en hier hebben we dus echt even flink ingeslagen. We zijn doorgereden tot aan de grens met Namibie en pakten een camping (Fidlers Creek, Buschwacked) pal aan de Oranje Rivier (wat de grens is), maar nog wel aan de Zuid-Afrikaanse kant. Ook op deze camping waren we de enige gasten. We hadden een prachtig plekje aan het water en de plekken waren voorzien van picknicktafel, aanrecht met kraan en barbecue, prima dus! Sowieso zien de meeste campings er fraai uit, vaak klein maar met grote plekken, die weer voorzien zijn van barbecues en vaak een kraan.

Donderdag de 22e was het tijd om Zuid-Afrika (voorlopig) te verlaten. We waren voorbereid op veel gedoe bij de grens, maar dit viel best mee. Binnen het uur waren we klaar met al het papierwerk (van beide landen) en mochten we doorrijden. De laatste controle ging nog wel even moeilijk doen over onze 13 liter wijn die we in de auto hadden (2 liter per persoon was geoorloofd), maar even vriendelijk lachen en we mochten door. Grappig trouwens, we kwamen bij de grens reisgroepje 2 (Thomas, Donnie, Hugo en Wilem) tegen en dat zou voorlopig niet de laatse keer zijn! In Namibie merkten we gelijk dat het hier nog leger en meer verlaten is. Louter woestijn, lekker weer en droogte. Ook minder asfaltwegen (minder dan de helft van alle wegen in Namibie zijn geasfalteerd) en dus blij met ons 4x4 beestje op de gravelroads. Deze gravelroads verschillen behoorlijk, soms zijn ze nagenoeg vlak, de andere keren hobbelig en vol met stenen. De snelheid varieert dan ook van 30 tot 90 kilometer per uur. Maar over het algemeen zijn de wegen prima te bereiden! Ons eindpunt van die dag was een camping in Ai-Ais. Omringd door bergen in een valei, waar ook nog hot springs zijn en dus een heerlijk verwarmd zwembad! Hier kwamen we er ook achter dat het in Namibie een uur eerder is en dus wordt het 's ochtends nog eerder licht en 's avonds nog eerder donker (half 6 = donker). Ons ritme past zich hier dus ook al een beetje op aan. Meestal rond 8 uur eruit en vaak om 11 uur al in het mandje. We stonden samen met reisgroepje 2 op de camping, dus gezellig samen gebarbecued.

De regio waar we zaten staat bekend om de Fish River Canyon, op de Grand Canyon in de VS na, de grootste canyon ter wereld! De volgende ochtend reden we naar een uitzichtpunt om dit te aanschouwen: werkelijk waar fantastisch! We reden vervolgens door over de gravelroads met als eindbestemming Aus. De Duitse invloeden merk in je dit land aanzienlijk. Hoewel de lokale donkere bevolking met name Afrikaans spreekt, wat opvallend is aangezien in Zuid-Afrika de donkere bevolking met name lokale talen spreken en de blanken Afrikaans, zie je erg veel Duitse invloeden. In plaatsnamen, menukaarten en allerlei andere kleine dingen. Aus stond op de kaart als redelijk grote plaats, maar in Namibie, met nog geen 2 miljoen inwoners, is alles relatief. Het dorpje stelde niet zoveel voor dus, er was niet eens een fatsoenlijke supermarkt. Aangezien we de dagen erop ook geen noemenswaardig dorp tegen zouden komen, moesten we nog wel iets verzinnen om inkopen te doen. De uitkomst was het 120 kilometer verderop liggende Luderitz (aan de kust). Het zou dus een omrit van een kleine 250 kilometer zijn, maar we hadden geen keus.

De volgende dag zijn we dus via Luderitz naar het noorden gereden, met als eindbestemming Duwisib Castle. Onderweg begonnen we ook steeds meer wildlife te zien. In Zuid-Afrika bleef het voornamelijk nog bij af en toe een struisvogel. Hier hebben we inmiddels al vele hertjes, gemsbokken (erg indrukwekkend!), zebra's en wilde paarden gezien. Wilde paarden inderdaad, er is een plek in Namibie waar een groep wilde paarden leeft (ongeveer 150) en niemand weet de oorsprong ervan. Sommige verhalen zeggen dat ze achter zijn gelaten door Duitse troepen, andere zegggen dat ze van een boerderij komen en zo zijn er verschillende verhalen. Al met al wel een indrukwekkend gezicht! Net zo bizar als onze eindbestemming van die dag, een voormalig Duits kasteel middenin de woestijn. Gebouwd door Hansheinrich von Wolf (kan het nog Duitser?) in 1907-1909. Een prachtig klein kasteeltje in Barok stijl, met ook nog schilderijen en wat authentiek meubilair. Aan de voet van dit kasteeltje was een kleine campsite waar we ons kamp opsloegen.

Zondag vertrokken we richting het hoogtepunt van Namibie: de Sossuslvei. Onderweg wederom prachtige natuur, veel wildlife en avontuurlijke wegen. In Sesriem zouden we twee nachtjes overnachten. De Sossusvlei (65 kilometer vanaf Sesriem, in een National Park) staat bekend om haar prachtige rode duinen. De grootste duinen ter wereld, tot 300 meter hoog! We stonden weer op dezelfde camping als reisgroepje 2 en dus weer heerlijk samen gebarbecued. De volgende ochtend (te) vroeg op (4.30 uur) om de zonsopkomst vanaf de duinen te kunnen zien. We reden in een stoet (ongeveer 20 auto's, ja het is hier erg toeristisch voor Namibische maatstaven) in het donker het National Park in. Dune 45 is een grote duin, goed toegankelijk vanaf de weg. Hier op geklommen (wat nog een flinke klim was!) en een super mooie zonsopkomst gezien. De rode duinen zie je door de opkomende zon steeds veranderen van kleur, wat een prachtig gezicht is. Ook bizar trouwens, hier op de duin kwamen we niemand minder dan Ajacied Siem de Jong met z'n vriendin tegen. Je moet wat als je niet bent geselecteerd voor het Wk.. Na de zonsopkomst doorgereden naar Sossusvlei en Deadvlei. Deadvlei moet je maar even googlen, het is een heel bijzonder niet te beschreven omgeving. Werkelijk waar fantastisch en bijzonder fotogeniek! Reisgroepje 2 stond hier inmiddels voor de tweede keer binnen een week met een lekke band, maar dat werd inmiddels al redelijk vakkundig verholpen. Wij hebben tot dusver nog geluk.. 's Middags hebben we lekker uitgerust en genoten van de zon bij het zwembadje op de camping.

Inmiddels zijn we al aanbeland bij gisteren! Een mooie rit bracht ons na een goede vier uur in Swakopmund, een van de grotere steden (ongeveer 50.000 inwoners) van Namibie. Hier blijven we twee nachtjes om weer even bij te komen en activiteiten te ondernemen. Vanmiddag gaan we bijvoorbeeld quadbiken door de woestijn! Morgen (na flinke boodschappen te hebben gedaan) zetten we koers richting Etosha National Park, al zullen we dat niet in een dag halen.

Al met al veel beleefd en al veel gezien! Geen idee wanneer ik weer fatsoenlijk internet heb om te bloggen, maar dat zien we vanzelf. Met ons groepje is het super gezellig, het weer is prachtig en de omgeving genieten. Na vijf weken onderzoek, een vakantie die moeilijk beter kon! Tot de volgende keer!

xx